Hei eg er heima att!

Matmor har nok savna morgonsangen min ein del, og tok heller turen til kyrkja, den her vakre søndagsmorgon. Der var det blant anna snakk om kjærleik og om aldri å gi opp! 
 
Vel, dere kan no tru min familie vart glad då dei såg meg sittjande utanfor huset. Her fekk eg masse kjærleik og eg var svært så snakke salig.
 
Matmor hadde vel aldri heilt gitt meg opp. Var det meg ho tenkte på då ho tente lys i kyrkja?
 
I allefall skulle ein tru eg var den bortkomne sonen som var kommen heim. No vart det kokt fersk lyr og anna god mat til meg. Der etter vart det ei god kvilestund i matmors seng. Har ikkje hatt energi til å hissa meg opp over det littla bustetrollet som har kommen i huset medan eg var borte. Vel, det er plenty av tid til det, og me skal nok verta gode venner, så lenge eg få bestemma og vera den om spiser av fisken fyrst.
 
Deiligt å vera heima!
 
Tusen takk til eventuelt dei som har vert snille med meg,
 
Mjau klem Niels